Zelfs als de kinderen al uit huis zijn, komt er van alles kijken bij een scheiding. Het is prettig om snel duidelijkheid te hebben over alle aspecten, zoals de alimentatie. Denk bijvoorbeeld ook aan afspraken over bezit of wonen. Een verzamelnaam voor die afspraken, die een einde maken aan onzekerheid en onduidelijkheid, is een echtscheidingsconvenant.
Het opstellen van een convenant is niet verplicht, maar wel aan te raden. Het zorgt ervoor dat een scheiding snel en vooral goed geregeld kan worden. Daarnaast kunnen ook banken, verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen vragen om het convenant. Dit gebeurt bijvoorbeeld als rekeningen op een andere naam moeten worden gezet.
Wat staat er in een echtscheidingsconvenant?
Ieder echtscheidingsconvenant is anders, omdat elke situatie anders is. Factoren als een woning (huur of koop), minderjarige kinderen en financiële middelen beïnvloeden de inhoud van het convenant. Het is raadzaam om in elk geval over de volgende punten afspraken te maken:
- De woning:Blijft een van de partners in de echtelijke woning? Hoe worden woonlasten verdeeld?
- De boedel:Waaruit bestaat die? Hoe verdelen de partners op een vreedzame manier?
- Financiële middelen:Hoe verdelen partners spaartegoeden, schulden of een erfenis? Zijn er huwelijkse voorwaarden?
- Kinder- en partneralimentatie:Wie betaalt hoeveel en in welke gevallen mag dat bedrag worden gewijzigd?
- Pensioenrechten:Gaat men deze verevenen of verrekenen?
Wanneer zijn de afspraken bindend?
In sommige gevallen is het moeilijk om het samen eens te worden. In zo’n geval kan een scheidingsadvocaat uitkomst bieden. Een bijkomend voordeel: een advocaat kan ervoor zorgen dat de gemaakte afspraken afdwingbaar worden bij een rechter. Bijvoorbeeld de betaling van partneralimentatie via een deurwaarder. Een advocaat dient het echtscheidingsconvenant tegelijk met het verzoek tot echtscheiding in bij de rechtbank. Het document krijgt dan een executoriale titel. Dat betekent dat de afspraken afdwingbaar zijn.
Het is ook mogelijk om zelf afspraken vast te leggen in een document. Het nadeel: zulke afspraken zijn niet zomaar afdwingbaar.
Behoefte aan alimentatie
In een echtscheidingsconvenant staan onder meer financiële afspraken. Zo gaat het bijvoorbeeld over alimentatie. Er bestaan twee soorten: partner- en kinderalimentatie. Het is mogelijk om de zogenaamde behoefte aan alimentatie op eigen houtje te berekenen. Het is echter verstandig om het bedrag uiteindelijk vast te laten stellen door een deskundige. Het bedrag krijgt vervolgens een plaats in het convenant.
Partneralimentatie
Over de duur van de partneralimentatie mogen partners zelf afspraken maken. Een mediator kan helpen bij het maken van beslissingen en het vastleggen in het convenant. Voor een huwelijk korter dan vijf jaar zonder kinderen is de wettelijke termijn van de partneralimentatie gelijk aan de duur van het huwelijk. In andere gevallen duurt de alimentatieplicht volgens de wet twaalf jaar.
Daarnaast staat in de wet dat iemand die partneralimentatie ontvangt, zo snel mogelijk in eigen levensonderhoud moet voorzien. Bijkomende omstandigheden, zoals bijvoorbeeld de fulltime zorg voor een gehandicapt kind, kunnen van invloed zijn op deze regel. In zulke gevallen is het slim om hierover samen met een advocaat afspraken te maken voor in het convenant.
Kinderalimentatie bij jongvolwassenen
Wie op latere leeftijd kiest voor een scheiding, heeft misschien al volwassen kinderen. Het vergemakkelijkt de afspraken over de kinderen een beetje omdat er wettelijk gezien geen afspraken gemaakt moeten worden. Dat is bij minderjarige kinderen wel het geval. Toch kan het ook voor ouders met volwassen kinderen handig zijn om afspraken te maken. Denk bijvoorbeeld aan gewoontes en gebruiken rondom verjaardagen of feestdagen.
Er is één punt waarover ouders met jongvolwassen kinderen (leeftijd 18-21 jaar) zich moeten buigen: alimentatie voor studie en levensonderhoud. Iedere ouder, ook mensen die niet gescheiden zijn, heeft onderhoudsplicht. De alimentatie moet in zo’n geval vanaf de achttiende verjaardag rechtstreeks worden uitbetaald aan het kind. Hiervan afwijken is alleen mogelijk als het kind zelf anders besluit.
De hoogte van de alimentatie voor jongvolwassen kinderen is vergelijkbaar met het bedrag voor kinderalimentatie. Die kan per geval verschillen. Ouders kunnen dat samen met het kind bepalen. De rechter kan het bedrag dan goedkeuren. Als partners en hun meerderjarige kind er niet uitkomen, beslist een rechter zelf. De rechter kan de onderhoudsplicht verminderen als een meerderjarig kind zijn studie bijvoorbeeld niet serieus neemt.
Verdeling van koopwoning
Een stel doet er verstandig aan ook afspraken te maken over een koopwoning, wanneer deze valt onder gezamenlijk eigendom. Eerst moet een aantal dingen duidelijk zijn. Denk bijvoorbeeld aan de waarde van de koopwoning en de hoogte van de hypotheek. Is het voor één van de partners financieel haalbaar om in de woning te blijven, dan is het wijs om ook hierover een afspraak op te nemen in het convenant. Wanneer de woning tussen de ex-partners wordt verdeeld, is het van belang om afspraken over de hypotheekrenteaftrek mee te nemen in het convenant.
Bron: http://verder-online.nl/