Er verandert veel in het gezin wanneer u gaat scheiden. Voor zowel jonge kinderen als pubers is de impact meestal groot. Als de kinderen ouder worden, krijgen ze vaak een duidelijkere mening over de scheiding en de toekomst daarna. Het is belangrijk en zelfs wettelijk verplicht om de kinderen te raadplegen in de scheiding en samen met hen afspraken te maken over het gezinsleven na de scheiding. Ook de financiële aspecten van de zorg voor kinderen moeten na de scheiding goed geregeld zijn.
‘We gaan scheiden’
Aan de kinderen vertellen dat u gaat scheiden, is vaak enorm moeilijk en verdrietig. Zelfs al komt het voor de kinderen niet als een verrassing, het kan nog wel als een schok komen. Het is het beste voor de kinderen om te horen dat er een scheiding komt als u helemaal zeker bent van uw zaak. Breng deze moeilijke boodschap bij voorkeur samen met uw (ex-)partner als dat mogelijk is. Kinderen willen graag weten hoe hun leven er uit gaat zien.
Pubers kunnen heel verschillend reageren. Soms zijn ze nog heel erg met zichzelf bezig, terwijl andere kinderen graag willen helpen of willen weten wat er mis is gegaan. Voor een kind is het echter niet gezond om tussen de ouders in te moeten staan. Het is belangrijker dat de kinderen weten waar ze aan toe zijn en na ga denken over wat ze in de toekomst willen. Kinderen mogen ook suggesties doen. Op die manier krijgen zij een actieve rol toebedeeld in het proces. Zij zijn echter niet verantwoordelijk voor de te nemen beslissingen. Dat blijven de ouders.
Ouderschapsplan
Mensen met kinderen die uit elkaar gaan, zijn wettelijk verplicht om een ouderschapsplan op te stellen. In het ouderschapsplan staat beschreven:
- de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken;
- de manier waarop de ouders elkaar informatie verschaffen en elkaar raadplegen over belangrijke zaken rondom het kind en hoe om te gaan met de steeds belangrijker wordende eigen mening en behoefte van een puber;
- de verdeling van de kosten van verzorging en opvoeding van het kind.
Samen verder leven
Er zijn verschillende manieren om samen verder te gaan als gezin na de scheiding. In het ouderschapsplan moeten in ieder geval afspraken staan over de zorgregeling. De ouders spreken af dat de kinderen bij de verzorgende ouder wonen en bij de niet-verzorgende ouder logeren. Hoe dat in de praktijk gaat, spreken de ouders samen af.
Co-ouderschap
Bij co-ouderschap zorgen de ouders na de scheiding samen voor de kinderen. De ouders verdelen de zorg- en opvoedtaken voorafgaand aan de scheiding in het ouderschapsplan. Daarvoor moeten de ouders met de kinderen praten over de manier waarop zij hun ouderschap na de scheiding willen vormgeven. Uiteraard moet dit op een manier die bij de kinderen en hun leeftijd past. Als ouders het niet eens kunnen worden over de inhoud van het ouderschapsplan, kunnen zij de rechter vragen om over de geschilpunten een beslissing te nemen. Ook als je voor co-ouderschap kiest, schrijf je je kind in op het adres van één ouder, maar verblijft het kind een belangrijk deel van de tijd ook bij de andere ouder.
Alimentatie
De kosten van de verzorging en opvoeding van het kind zijn een belangrijk aspect van het scheiden met kinderen. Partners zijn verplicht om voor elkaar en de kinderen te zorgen. Ook na een scheiding blijft deze plicht gelden, zowel voor de ex-partners als voor de kinderen. De meestverdienende partner voldoet aan deze plicht door kinderalimentatie te betalen: een bijdrage in de kosten van opvoeding en verzorging van de kinderen.
Ook bij een gelijke verdeling van zorg voor de kinderen en gelijke kosten, kan er een scheve verhouding in inkomsten ontstaan. Degene met het hoogste inkomen kan de kosten voor het eigen levensonderhoud makkelijker dragen dan degene met het laagste inkomen. In die gevallen kan het voorkomen dat er partneralimentatie wordt betaald aan degene met het laagste inkomen. In welke vorm dit gebeurt en op welke manier, moet in overleg bepaald worden, met hulp van een vFAS-advocaat.
Na de scheiding
Als de scheiding een feit is, krijgen de kinderen de kans om te wennen aan de nieuwe situatie. Vaak blijven de ouders bij elkaar in de buurt wonen, waardoor beide ouders actief betrokken blijven bij hun leven. Dat biedt de kinderen ook stabiliteit. De gemaakte afspraken over het ouderschap en de omgangsregeling zijn het uitgangspunt en de leidraad. Maar het is belangrijk dat de ouders hun kinderen aanmoedigen om de band met de familie en vrienden van beide kanten te behouden. Een stabiel netwerk geeft de kinderen de zekerheid dat zij altijd terug kunnen vallen op bekende en vertrouwde mensen.
Bron: http://verder-online.nl/