Alimentatie bestaat uit een bijdrage in het levensonderhoud van de kinderen en/of de minst verdienende partner. De hoogte van de alimentatie wordt bepaald op basis van het inkomen (welstand) tijdens het huwelijk en op basis van het te verwachten inkomen in de nabije toekomst.

Kinderalimentatie
Ouders zijn allebei onderhoudsplichtig voor hun kinderen totdat zij 18 jaar zijn. Soms duurt de onderhoudsplicht totdat het kind 21 is, namelijk als een kind nog studeert of met werken onvoldoende eigen inkomen verdient om volledig in het eigen levensonderhoud te voorzien.

Ouders zijn allebei onderhoudsplichtig voor hun kinderen totdat zij 18 jaar zijn, soms duurt deze plicht totdat het kind 21 is.

Voor de vaststelling van kinderalimentatie (bij minderjarigen) is het rapport ‘Alimentatienormen’ van de Nederlandse Vereniging van Rechtspraak (NVvR) de richtlijn. Bij dit rapport hoort de tabel ‘Kosten van kinderen voor de vaststelling van kinderalimentatie’, dat samen met het Nibud is opgesteld. Hieruit blijkt dat ouders in veel gevallen een bepaald percentage van hun nettogezinsinkomen aan kinderen uitgeven. Het gaat om de kosten van eten, drinken, kleding, school en sport, maar ook om het aandeel in de huisvestingskosten, verbruik van gas, water en telefoon, verzekeringen en meer. Ook heeft het Nibud vastgesteld hoe dit budget over de kinderen wordt verdeeld. Aan de hand van de leeftijd van de kinderen en het nettogezinsinkomen, worden de kosten van de kinderen vastgesteld. Ouders kunnen hiervan in onderling overleg afwijken.

Nadat is vastgesteld wat de kosten van de kinderen zijn, wordt bekeken welk aandeel iedere ouder hierin dient te hebben. Over het algemeen zijn voor het bepalen van dat aandeel het netto besteedbaar inkomen van iedere ouder en de zorgverdeling bepalend. Op deze hoofdregel zijn echter een aantal uitzonderingen waarover wij u kunnen informeren.

Partneralimentatie
Wanneer echtgenoten of geregistreerde partners uit elkaar gaan, kan het zijn dat de meest verdienende partner aan de minst verdienende partner een bijdrage moet betalen.

Als de partneralimentatieplicht voor 1 januari 2020 is vastgesteld, duurt deze plicht in de regel maximaal twaalf jaar, vanaf de dag van de officiële echtscheiding.
Per 1 januari 2020 is deze termijn voor de meeste gevallen verkort naar maximaal vijf jaar, of korter als het huwelijk of geregistreerd partnerschap korter dan 10 jaar duurde. In dat geval bedraagt de termijn de helft van de tijd van het huwelijk, gerekend vanaf de dag van de officiele scheiding. Er zijn drie uitzonderingen waarbij de termijn langer kan zijn dan vijf jaar:

• Als u samen kinderen heeft, eindigt de termijn op zijn vroegst als het jongste kind 12 jaar oud is;
• Als u langer dan 15 jaar getrouwd was en de alimentatiegerechtigde krijgt binnen 10 jaar AOW. In dat geval loopt de termijn tot de AOW start;
• Als u langer dan 15 jaar getrouwd was en de alimentatiegerechtigde is geboren op of voor 1 januari 1970 duurt de alimentatieplicht 10 jaar.

De hoogte van de partneralimentatie is afhankelijk van meerdere factoren en komt in de praktijk altijd neer op maatwerk.

Welk bedrag er aan alimentatie verschuldigd is, hangt af van zowel de ‘huwelijksgerelateerde behoefte’ van de alimentatiegerechtigde als de ‘draagkracht’ van de alimentatieplichtige. Vuistregel is dat de behoefte gesteld wordt op 60% van het netto gezinsinkomen, na aftrek van de kosten van eventuele kinderen. De draagkracht wordt in de regel forfaitair berekend. Op beide uitgangspunten zijn er echter zo veel uitzonderingen denkbaar, dat de vaststelling van alimentatie in de praktijk altijd op maatwerk neerkomt.

Heeft u vragen omtrent alimentatie?
Onze collega Solweij Kuijken heeft bijzondere expertise op het vlak van de financiele afwikkeling van het huwelijk.

Neem contact met haar op.